Het is 2015. De generaal is verslagen. Zijn methode heeft gefaald, zijn leger is in de pan gehakt. De wereld is in beweging. De maatschappij kolkt, de techniek raast en organisaties worstelen met vragen van zingeving en vormgeving. De omgeving schreeuwt om maatregelen, de mensen vragen bezinning. Duivelse dilemma’s doen zich voor.
In deze situatie is behoefte aan visie en vernieuwingsgerichtheid. Van leiders verwachten we betrokkenheid en daadkracht. Van organisaties en hun medewerkers vragen we om begrip en compassie. Dat is nogal een opgave. Aan die opgave gaat inzicht vooraf. Inzicht in het tempo van organisatieveranderingen, inzicht in relaties tussen mensen, organisatiedelen en organisaties, inzicht in onszelf en anderen.
Inzicht gebruik je niet alleen. Het is voor mensen en organisaties, zeker in de huidige tijd, onmogelijk om geheel op eigen inzicht een koers te bepalen en geheel op eigen kracht die koers te varen. We hebben elkaar nodig. We leven samen in sociale verbanden, we werken samen in netwerken en we leren samen door het delen van kennis.
Organiseren en samenwerken zijn sociale processen. In goede organisaties en in succesvolle samenwerkingsverbanden is ruimte om te leren, maar worden ook daadkrachtig besluiten genomen. Er is aandacht voor zingeving, voor zaken van het verstand en voor zaken van het gevoel. Goede organisaties en succesvolle samenwerkingsverbanden ontwikkelen zich voortdurend. Leren en ontwikkelen vindt plaats in kleine evolutionaire stapjes, waarbij de betrokken mensen en organisaties zijn gericht op het tot stand brengen van iets nieuws.
En ik dan? Voor het maken en onderhouden van relaties is respect, invoelingsvermogen, begrip en doortastendheid van het allergrootste belang .Om goed te kunnen leven werken en leren in organisaties en samenwerkingen is zelfkennis noodzakelijk, evenals kennis van anderen. Het is nodig om te kunnen benoemen wat je inbrengt in bepaalde situaties, maar ook wat je van anderen nodig hebt om in een bepaalde context te kunnen functioneren. We verwachten van elkaar dat we zelfbewust zijn, maar ook gericht op anderen. Dit zijn vaardigheden die vaak nog onderbelicht zijn, maar die we kunnen trainen, en die we kunnen aanscherpen wanneer we gebruik maken van een spiegel of klankbord.